"όχι να κατευθύνεις, αλλά να συνοδεύσεις· όχι να κυριαρχήσεις, αλλά να γίνεις μάρτυρας"

Η υπαρξιακή-φαινομενολογική προσέγγιση στην ψυχοθεραπεία είναι μια ολιστική, ανθρωποκεντρική πρακτική που δίνει έμφαση στη βιωμένη εμπειρία, την παρουσία και την αναζήτηση νοήματος. Βασισμένη στις φιλοσοφικές παραδόσεις του υπαρξισμού και της φαινομενολογίας, αυτή η προσέγγιση επιδιώκει να κατανοήσει τον θεραπευόμενο όχι μέσα από διαγνωστικές ετικέτες ή προκαθορισμένες τεχνικές, αλλά μέσα από τον μοναδικό του τρόπο ύπαρξης στον κόσμο. Εξερευνά θεμελιώδη υπαρξιακά ζητήματα, όπως η ελευθερία, η ευθύνη, η μοναξιά, ο θάνατος και η αυθεντικότητα, ενθαρρύνοντας το άτομο να τα αντιμετωπίσει και να ανακαλύψει προσωπικό νόημα μέσα στο δικό του πλαίσιο ζωής. Οι θεραπευτές αυτής της προσέγγισης προσπαθούν να θέσουν σε παρένθεση τις υποθέσεις τους, να παραμείνουν ανοιχτοί στο παρόν και να εισέλθουν σε μια γνήσια, διαλογική σχέση με τον θεραπευόμενο. Αντί να επιδιώξουν να «διορθώσουν» ή να ερμηνεύσουν, συνοδεύουν τον άνθρωπο στην εξερεύνηση της εμπειρίας του όπως αυτή βιώνεται, εμπιστευόμενοι ότι η κατανόηση, η αλλαγή και η θεραπεία προκύπτουν μέσα από τη βαθύτερη επίγνωση και τη σύνδεση με την ίδια του την ύπαρξη.